Pokój (Vinca)

Villemo

Vincent:
<weszliście do pokoju.. Dziewczyna była wyraźnie wystraszona Twoim zachowaniem..>
Emilia: <wystraszona> Ale..ja nie wiem o co chodzi.. wogóle.. <w jej słowach pobrzmiewała nuta nieszczerości>

Vincent

Aha jasne <z nutą ironii> ty nie wiesz o co chodzi a ja jestem twoja matka chrzesna <następna nuta ironii> po koleii proszę bo nie mam zamiaru zakopywać następnego umarłego

Villemo

Vincent:
Emilia: <patrząc błagalnymi oczyma> Proszę...nie..

Vincent

Powiem to tak ponieważ tamta kobieta zgineła wnioskuję że człowieka imieniem Neid tu nie ma no i tamta osoba wrobiła mnie w twoją ochronę więc jak sobie chcesz mów w czym problem to postaram się spełnić ostatnie życzenie konającego. To jak będzie ?? ??

Villemo

Vincent:
Emilia: <zdziwiona> Nie warto... <po tych słowach dziewczyna ruszyła w stronę wyjścia z pokoju.. Była wyraźnie roztrzęsiona , jakby czymś zdenerwowana..>

Vincent

Stój <po czym za pomocą telekinezy zatrzymuję ją przed drzwiami> Spokojnie nie mam złych zamiarów ale to kim jestem nie pozwala mi cię puścić od tak na pastwę losu

Villemo

Vincent:
Emilia< dziewczyna była wyraźnie wystraszona.. Bała się Ciebie. > Proszę pozwolić mi wyjść... Proszę.. <powiedziała błagalnym tonem głosu>

Vincent

Jak chcesz stawiam tylko dwa warunki pierwszy uspokoisz się a drugi pozostaniesz w tej karczmie ale jako gość nie pracownik jeśli nie masz swojego miejsca pobytu zapłacę za twój pokój a na gest mojej dobrej woli <puszczam ją wolno z uścisku>

Villemo

Vincent:
Emilia: <poddenerwowana> Nie! Nie mogę tu zostać.. Catheline nie żyje.. Oni wiedzą że tu jestem.. i że mam... <tu urwała.. zrozumiała , że powiedziała za dużo.. Szybko wybiegła z pokoju..>

Vincent

Hmmm zaczyna być coraz ciekawiej <zmieżam <tak by mnie nie zauważyla> za nią by zobaczyć co zrobi>

Villemo

Vincent:
<wychodzisz z pokoju>

Villemo

Vincent:
<wchodzisz do pokoju.. Ku swemu zdziwieniu widzisz siedzącą na łóżku... Emilię.. Jednak dziewczyna jest dziwnie blada.. W jej błęktitnych oczach widać strach..>

Vincent

hmmm o ironio gdy myślisz że masz wolne oni wracają Widzę że jednak wróciłaś mów co się stało ?? ?

Villemo

Vincent:
Emilia: <rozglądając się nerwowo, ściszonym głosem.. ...> Nie.. To niemożliwe... Proszę teraz słuchać uważnie.. Doszły mnie słuchy że interesuje pana ta sprawa.. Proszę się w to nie wtrącać.. To nie jest dobry pomysł.. <choć dziewczyna była zdenerwowana , mówiła z pewnością siebie , której wcześniej u niej nie zauważyłeś.. Gdy spojrzałeś jej w oczy , odniosłeś wrażenie , iż dziewczyna wie więcej , niż jest to możliwe..>

Vincent

wiesz dla mnie jest bez różnicy gdzie zginę i w jaki sposób poza tym ta sprawa pachnie czymś cennym mów co wiesz